Dit is een gastblog van Abby en Wim.

Gastblogs zijn op persoonlijke titel geschreven en weerspiegelen een persoonlijke visie. Deze visie wordt niet noodzakelijk door Groeisprong / Van Buik tot Baby gedeeld.

Onze lieve, kleine zoon Immanuël is op donderdag 10 april geboren!

De bevalling is heel goed verlopen en Wim en ik kijken terug op een overweldigend mooie ervaring die we samen zo intens hebben mogen beleven, met onze zoon als geschenk uit de hemel.

Bewustzijn

Wat mij tijdens de bevalling erg heeft geholpen is het bewustzijn dat de pijn van het bevallen goed is, en nodig voor jou en je lichaam om het kindje geboren te laten worden.

Dat alleen al zorgde ervoor dat ik aan de pijn voorbij kon gaan, het soms zelfs weg kon puffen zoals we geleerd hebben. De pijn was er gewoon, ik kon het aanschouwen maar raakte er niet van in paniek. Daardoor kon ik echt die flow induiken, diep en laag ademen, ruimte maken.

Ademhaling

Voor mij was die ademhaling zo belangrijk, ik kon de oefeningen heel bewust oproepen en vervolgens er helemaal induiken. Ik weet zeker dat dat enorm heeft geholpen aan de fijne bevalling.

In de bijbel staat zo’n mooi stukje over de engelen: “Hij vertrouwt je toe aan zijn engelen, die over je waken waar je ook gaat, hun handen zullen je dragen, je voet zul je niet stoten aan een steen”

Symbool

Een paar dagen voor de bevalling heb ik dan ook een grote bos witte lelies thuis neergezet.

Lelies zijn het symbool waarmee de engel Gabriël vaak wordt afgebeeld; deze engel begeleidt de ongeboren kinderen en de aanstaande ouders. Het was deze engel die Maria vertelde dat ze een kindje zou krijgen (Jezus). Ook zou Gabriël wijsheid en kennis overbrengen aan de binnenkomende geest van een ongeboren baby.

Ik had de engel ook gevraagd om hulp in de aanloop naar en tijdens de bevalling en om vredige rust in huis. Heel fijn!

Vliezen gebroken

Op woensdagochtend om 07.15 uur braken de vliezen en wisten we dat de bevalling zou gaan beginnen. We hebben de hele dag gewacht op de weeën en de eerste tekenen kwamen zo rond 19.00 uur. We waren lekker thuis en hebben rustig afgewacht, al snel begon het echt op gang te komen. Toen dat gebeurde heb ik de volgende visualisatie gedaan:

Visualisatie

Ik stelde mij wijd openslaande deuren voor, naar een groot, groen weiland, midden in de zomer. Hier en daar een boompje, bloemetjes in bloei. In het weiland stond Jezus met zijn schaapjes.

Dat verhaal vind ik altijd zo mooi; groot of klein, hij laat er niet ééntje tussendoor glippen/weglopen, en als dat wel gebeurt, gaat hij naar die ene op zoek, ze zijn Hem allemaal even lief.

Het baby’tje was nog in de kamer met de wijd openslaande deuren en zou door de deuren moeten, het weiland in, veilig bij de kudde schaapjes van Jezus. Ik vroeg Jezus of hij wilde wachten tot ook dit kleine schaapje erbij kon komen, net zoals in het verhaal in de bijbel. Dit beeld heb ik alsmaar teruggehaald, als het zwaarder werd. En Jezus wachtte en wachtte en wachtte, geduldig totdat Immanuëltje er was.. Het gaf mij enorm veel power.

Ontsluiting

De verloskundige kwam rond 23.00u langs. Het bleek dat ik 3 cm ontsluiting had.. oef… dat ging dus nog even duren. Na een half uurtje vertrok de verloskundige weer, ze zou rond 02.30 uur terugkomen.

Sterk team

We hebben samen de weeën opgevangen en we waren een ongelooflijk sterk team. Door het samen volgen van de cursus, wist ik dat ik alles los kon laten omdat Wim alle stappen wist. Hij coachte mij de weeën door, door iedere keer te herhalen hoe ik moest ademhalen. Er kwam zoveel uit de cursus terug. Hierdoor wisten we wat we konden verwachten en in welke fases we waren beland.

Glijbaantje

Het glijbaantje heeft Wim als een mantra de hele bevalling door herhaald, tijdens de weeën legde hij zijn hand op mijn onderbuik, bij het inademen zei hij constant “duw maar tegen mijn hand” en bij het uitademen “maak maar een glijbaantje”. Hij bleef het herhalen en dat gaf mij houvast als ik de kluts even kwijt was.

Volledige ontsluiting

De “overgangsfase” van normale weeën naar volledige ontsluiting heb ik duidelijk gevoeld. Na even uitvogelen kwam ik er ook achter dat ik persweeën had en ben ik gelijk van oppervlakkig puffen overgegaan op “hoog” ademen . Wim belde ondertussen de verloskundige. Ze was er in no-time en wat bleek: ik had inderdaad al persweeën èn volledige ontsluiting! Dat was wel heel snel gegaan!

Persen

Even na 02.45 uur mocht ik gaan persen. Door de consternatie waren de persweeën alleen even gestopt. Niet lang daarna dook ik weer onder in mijn roes en kwamen de persweeën weer op gang.

Baarkruk

Hierna ging het allemaal supersnel. Ik heb zelfs nog even op de baarkruk gezeten. Maar de hurkzit op de baarkruk werkte veel te snel. Daarom op bed gaan liggen. Het was fijn dat de verloskundige dat laatste gedeelte van de bevalling zo dichtbij was. Ze coachte mij er doorheen en om 03.53 uur was Immanuëltje geboren!!

Geboorte

En dan die eerste momenten.. wat een overweldigend mooie ervaring. Daar zijn eigenlijk geen woorden voor. Het baby’tje huilde heel eventjes toen hij op mijn buik werd gelegd en werd gelijk al rustig.

We hebben met z’n drietjes ruim een uur eerst heel rustig kennis gemaakt met elkaar.

Hij lijkt enorm op zijn papa en heeft mijn ogen en voetjes. Enig om dat allemaal te zien en te ontdekken! Een feest van (h)erkenning!

Bach bloesem

Al een tijdje geleden heb ik mij verdiept in de bloesemtherapie van Dr. Bach.

Ik heb direct na de bevalling “Star of Bethlehem / Vogelmelk” gebruikt. Dat zou goed zijn voor moeder en kind direct na de geboorte, het zorgt voor verzachting van het “shockeffect” van het hele bevallings- engeboorte-avontuur.

Ik ben dit de eerste week blijven gebruiken en merkte dat het toch hielp, in die zin dat ik vrij snel heel positief op de bevalling terug kon kijken en dat Immanuël ook heel rustig was. Zo dronk hij bijvoorbeeld gelijk aan de borst (de eerste dag 5 voedingen!), was heel zoet (weinig huilen behalve bij buikkrampjes) en dat is zo gebleven.

Hartchacra

Ook heb ik veel gehad aan de uitleg van mijn yogadocente over de chakra’s en met name de hartchakra. Dat die opent op het moment dat je kindje geboren wordt. Ook dat heb ik heel bewust mogen ervaren. Zoveel liefde waarmee je hart zich vult! En dat je direct zo intens veel van zo’n klein spruitje houdt! Daarnaast stond ik letterlijk “aan”. De eerste dagen kon ik mensen (bezoek) echt “lezen”.

Verbinden

Ook Immanuël was erg gevoelig voor bezoek (kreeg na onrustig kraambezoek gelijk darmkrampjes, heel zielig) dus daarom hebben we dat héééél rustig aan gedaan in het begin.. Normaal gesproken staat het thema “verbinden” (met jezelf, in religie, met elkaar – Wim en ik – en met de mensen om ons heen) behoorlijk centraal in ons leven maar nu hebben we dat even bewust heel rustig aan gedaan.

Massage

Het gaat heel goed met Immanuël, hij is gezond, woog bij de geboorte 3500 gram en drinkt heel goed. Wel last van darmkrampjes en we helpen hem met de massage die we van Claudia hebben geleerd (beentjes rechtsom rollen over het buikje). Dat deden we eerst tijdens het huilen maar dan was hij zo verkrampt dat die beentjes echt niet mee wilden! Inmiddels hebben we ontdekt dat het veel beter helpt om dit gelijk na het voeden te doen.

Uitrusten

Met mij gaat het ook heel goed. Iedere dag een beetje beter en ik rust veel uit. Ik ben aan het herstellen van de bevalling en heb geen hele nare dingen gelukkig.

In de dagen na de bevalling heb ik iedere dag onder de douche mijn lichaam bedankt voor al het werk, de kracht en het snelle herstel. Ik heb ooit zo’n boekje gelezen van Louise L. Hay “Ik houd van mijn lichaam” waarin je ieder lichaamsdeel kunt bedanken voor wat het allemaal voor je doet. Ik houd van mijn lichaam, ik houd van mijn baarmoeder die zo’n inspanning heeft moeten leveren, ik houd van mijn benen die zoveel hebben moeten dragen/opvangen etc.

Je eigen bevalling bewust leiden

Het is een behoorlijk lang verhaal geworden! Toch wil ik het graag delen omdat ik na deze ervaring geloof dat je – mits er geen complicaties zijn natuurlijk – voor een deel je eigen bevalling bewust kunt leiden door te “kiezen” voor een fijne bevalling met een positieve herinnering.

Daarnaast ook heel bewust je eigen lichaam te “volgen” en ernaar luisteren en niet bang zijn voor de pijn. Ook de verbinding die je kunt maken met degenen die bij je bevalling aanwezig zijn en je helpen is zo belangrijk!

Ik hoop dat vrouwen die nog moeten bevallen – als ze dat willen – dit verhaal als een positief verhaal mee kunnen nemen in hun eigen bevalling. Daarnaast wens ik ze natuurlijk heel veel rust, liefde en vrede toe in de weg naar de bevalling toe, een voorspoedige bevalling en bovenal een gezond kindje!

En voor jou, Claudia; nogmaals dank voor je lessen, de cursus was ècht goud waard!

Abby en Wim

Over zwangerschapscursus Van Buik tot Baby

Zwangerschapscursus Van Buik tot Baby biedt zowel een complete groepscursus, als een basiscursus bevallen, als maatwerk.

Over gastblogs

Heb jij een cursus van Van Buik tot Baby gevolgd en zou je het leuk vinden als jouw verhaal hier ook gepubliceerd wordt? Stuur het maar op, misschien doen we het wel.