Leiden en volgen: het is niet wat je zegt maar wat je doet. Hoe overleef ik als ouder een consult met mijn kind? Deze keer een onderwerp dat niet tot mijn officiële werkveld behoort, maar waar ik het toch even over wil hebben. Mijn kwalificaties zijn mijn moederschap van twee zoons en mijn jarenlange ervaring met kinderen in mijn praktijk.

In mijn praktijk zie ik regelmatig ouders met (jonge) kinderen. Ik vind het dan heel leuk om ook de interactie tussen ouder en kind te observeren. Alles komt voorbij: baby’s die net een darmkrampjes-aanval krijgen en peuters die in een driftbui gaan. Sommige ouders generen zich omdat hun kind zich niet “gedraagt” en weten eigenlijk niet wat ze hiermee aan moeten tijdens een consult.

Daarom hieronder een paar eenvoudige tips voor als je kind niet “luistert”.

Leiden en volgen

Vanaf een afstand roepen of schreeuwen naar of mopperen op je kind helpt in ieder geval niet. Het gedrag van je kind persoonlijk opvatten en zelf in emotie schieten ook niet.

Hoe spreek je je kind aan?

• Ga naar je kind toe en zorg dat je op gelijke hoogte bent
• Maak oogcontact
• Raak je kind aan (leg bijvoorbeeld even je hand op een arm)
• En zeg dan op rustige en duidelijke toon wat je kwijt wilt
• En terwijl je dit doet: visualiseer wat je wilt, in een positief beeld, om je woorden kracht bij te zetten

Non-verbale communicatie

Wist je dat:

• 80% van onze communicatie non-verbaal is?
• (Jonge) kinderen beeld-denkers zijn? Beeld-denken is denken in beelden en gebeurtenissen, niet in woorden en begrippen Dit beeld-denken is overigens niet beperkt tot de kindertijd

Lichaamstaal

Een kind let op je lichaamstaal! Meer dan op wat je zegt.

Een heel treffend voorbeeld had ik recentelijk. De ouders van een jonge baby zaten met hun handen in het haar, want de kleine wilde niet slapen.

Deze baby had last van buikklachten gehad, maar die waren nu inmiddels niet meer de reden van het niet doorslapen. Ze hadden van alles geprobeerd en niets leek meer te helpen.

Toen ik doorvroeg bleek dat, als zij hun kind op bed legden, zij in gedachten vooral bezig waren met hoe hun dochtertje weer wakker zou worden, zou gaan huilen, en wat ze dan allemaal zouden doen om haar aan het slapen te krijgen.

Leiden en volgen

Soms moet je het als therapeut ook durven om “out of the box” suggesties aan te dragen. Ik heb hen gevraagd om eens uit te proberen hoe het zou zijn als zij zich in plaats hiervan voor zouden stellen hoe hun dochtertje heerlijk ging slapen en zij een rustige avond voor zichzelf hadden en hoe ze zich hierbij zouden voelen.

De ouders waren in eerste instantie stomverbaasd, maar ze waren wel bereid het te proberen.

Een dag later kreeg ik van de moeder een e-mail: het was gelukt! Ze hadden mijn aanwijzingen opgevolgd en hun baby had geslapen. Na 2 weken hadden we nogmaals contact en toen vertelde de moeder : “gaan slapen is geen probleem meer, ze slaapt overdag ook weer super en is erg vrolijk en ondernemend”.

Leiden en volgen

Dit geldt overigens ook voor volwassenen!

Als je congruent bent, ben je duidelijk voor je omgeving en lopen zaken soepeler (en kun je duidelijker leiden!).

Zo volgde ik bijvoorbeeld zelf een poosje geleden een workshop salsa. Hierbij schoven de dames steeds een positie op, zodat je met wisselende partners danste. En dan valt natuurlijk op dat de ene man veel beter “leidt” en je als dame makkelijker kunt volgen. Zo stuitte ik een keer op een man die mij met zijn vingertoppen (echt!) kon leiden, terwijl ik geen volgzame dame ben.

Wat was het geheim: hij visualiseerde waar hij naar toe wilde en ging dan ook.

Positief beeld

Probeer het eens uit met je kind. Benader je kind zoals hierboven uitgelegd en neem een positief beeld in je hoofd van het gedrag wat je graag zou willen zien in plaats van het gedrag waar je bang voor bent. Veel plezier!

Meer weten?

Frank van Marwijk, Lichaamstaal bij baby’s

Communiceren met kinderen: Gordon training

Marshall Rozenberg, Geweldloze communicatie Marshall Rosenberg